• 
• A my znów zapraszamy do Leśnej Góry - na bliskie spotkanie z profesorem Bartem! Jak potoczy się jego dyżur?

• 
• W kolejną środę Artur zda sobie sprawę, że – mimo jego usilnych starań, już od kilku tygodni - Julka wciąż nie zaszła w ciążę… i w końcu zrozumie, że mają z żoną „problem”. A po wizycie u Homolki – oraz badaniach – postanowi szczerze z ukochaną porozmawiać. - To jak to z nami w końcu jest? - O co pytasz? - Staramy się o to dziecko... czy nie? - No, wreszcie padło „my”!

• 
• - Czy ty się... zabezpieczasz? - Oczywiście! Od kiedy ty przestałeś, wzięłam to na siebie... Zmieniłeś się po udarze. Nie chciałam cię krępować, ograniczać… Zresztą, twoja „aktywność” dosyć mi się podoba… - Ja naprawdę chcę mieć drugie dziecko!… Tylko... czy ty chcesz? - I teraz ta rozmowa ma właściwy przebieg…

• 
• Tymczasem w pracy profesor znów wejdzie w ostry konflikt z Markiewiczem. Kłopoty zaczną się, gdy pielęgniarka Aneta – znajoma Igi, która przeszła niedawno udar – wróci do zdrowia i… postanowi wesprzeć lekarkę w sądzie. Chora wyzna, że jest gotowa od razu spotkać się z prokuratorem – i że doskonale pamięta dawny konflikt doktor Kaczorowskiej z przełożonym. - Chcę złożyć zeznania! Potem może być różnie - operacja serca… A teraz mogę pani pomóc.

• 
• - Słyszałam, jak kilka razy prosiła pani o komisję dla tego pacjenta... Tego, którego w końcu pani… odłączyła od respiratora.(…) Teraz zaświadczę! Profesor Markiewicz obiecywał pani, że już, zaraz… A potem tego nie zrobił. Czy to panią oczyści? - Nie wiem. Będzie słowo przeciwko słowu… - Ale to prawda!

• 
• A gdy Bart wystawi pacjentce zaświadczenie o poczytalności – by nikt w sądzie nie mógł jej słów podważyć - Markiewicz wybuchnie wściekłością. - Kto pana prosił!? - Wie pan, jestem w miarę samodzielny, sam podejmuję decyzje... - Ale to ja jestem pańskim przełożonym! - Temu nie zaprzeczam... choć nadal trudno mi w to uwierzyć.

• 
• - Znoszę pana bezczelność, bo wiem, że to na skutek zmian poudarowych… - Zbyteczna troska... Gdyby zmiany poudarowe nie pozwoliły mi normalnie pracować, już dawno by się pan mnie pozbył! - Wycofa pan opinię o poczytalności pacjentki... Zrozumiał pan? - Słowa zrozumiałem, treści - nie. No, ale ja jestem po udarze... - Dosyć tych kpin! Wycofa pan opinię! - Niczego nie wycofam... Zresztą z tego, co wiem… już została wykorzystana...

• 
• Gdy Artur „współpracy” odmówi, jego rywal posunie się za to krok dalej… i w finale ściągnie do Leśnej Góry Martę (w tej roli Monika Łabędź) – żonę pacjenta, do którego śmierci przyczyniła się Iga. Gotów na wszystko, by koleżankę zastraszyć i pokonać – i to zanim rozpocznie się proces.

• 
• - Odebrałaś mi wszystko… Nie wiem, co postanowi sąd, ale ja ci nie daruję!(…) Zabiłaś mojego męża! Jak zakończy się tak dramatyczne spotkanie? Odpowiedź tylko na antenie TVP 2 – zapraszamy!