Po szpitalnym korytarzu kroczy niepewnie Lena. Sprawia wrażenie, jakby nie chciała się na kogoś natknąć. Nagle zauważa Orlicką. Wita się z nią podając zaproszenie.
- Chciałam bardzo serdecznie zaprosić panią na obronę mojego doktoratu – mówi.
- Brawo, pani Leno. Jestem zaszczycona!
Orlicka obiecuje, że na pewno przyjdzie. Wkrótce potem Lena zagląda do pokoju Moniki.
- Lenka? Nie wierzę! - Monika z radością ściska Lenę. Nie zauważa, że przyjaciółka jest przygaszona. - Dziewczyno, ale ty się wylaszczyłaś. No, schudłaś haniebnie...
Komplement nie przypada Lenie do gustu. Daje Monice zaproszenie na obronę doktoratu i wychodzi zasłaniając się masą pracy związanej z obroną.

Lena tak naprawdę szuka Zosi. Gdy ją odnajduje, wręcza jej zaproszenie i szybko przechodzi do sedna:
- Zosiu, czy znasz kogoś, kto zajmuje się rakiem piersi?
- Nie, a co? Wchodzicie w jakieś nowe badania?
- W pewnym sensie. No… przymierzamy się.
- Raczej nie, ale… - zastanawia się zainteresowana sprawą Zosia.
- Wiesz co, mogę zadzwonić do profesora Starzyńskiego. On jest co prawda hematologiem, ale doskonale orientuje się w środowisku onkologów.
- Ale to pilne. Bardzo – naciska Lena.
Zosi zaczyna coś świtać.
- Lena? Chcesz mi o czymś powiedzieć? Na pewno wszystko w porządku?

Zosia czuje, że Lena coś ukrywa. Czy nagły powrót do kraju jest związany tylko z obroną doktoratu? A może Lena podejrzewa u siebie raka? Dlaczego nie ma przy niej jej męża? Wszystko wyjaśni się w kolejnych odcinkach „Na dobre i na złe”, dlatego obecność przed telewizorami obowiązkowa!