Przemek odkąd dowiedział się o rodzinnej tajemnicy Wiktorii przestał się do niej odzywać. Wiki nie wytrzymuje napięcia między nimi:
- Zamierzasz milczeć?! Tak?

Przemek skupia się na pisaniu czegoś, nie patrzy na nią.
- Do diabła, Przemek! Jak miałam ci o tym powiedzieć? Blanka żyje w przeświadczeniu, że jest moją siostrą. Nie jest niemowlęciem, ma dziesięć lat!
- Ten twój kuzyn Wojtek, jest jej ojcem… - ciężko wzdycha Przemek.
- Nie jest moim kuzynem... Nic nas nie łączy…
- Poza dzieckiem...

Wiktoria próbuje się tłumaczyć, jednak Przemek przerywa jej i pyta:
- A czemu wcześniej nie powiedziałaś mu o istnieniu córki?
- Miałam szesnaście lat, byłam cudownym dzieckiem i przeszłam przez szkołę średnią niczym tajfun. Rodzice uznali, że pakowanie mnie w macierzyństwo zniszczy moją przyszłość.
- Naprawdę jesteś jak tajfun. Zmiatasz wszystkich ze swojego życia…
- A ty uważasz, że powinnam się poświęcić? - pyta zaskoczona jego reakcją Wiki.
- Obawiam się, że nie jesteś zdolna do poświęceń – smutno kwituje Przemek.

Stop! Więcej nie zdradzimy. Wiktora i Przemek są ze sobą długo, ale teraz obojgu wydaje się, że tak naprawdę się nie znają. Czy jest jeszcze szansa na wspólną przyszłość? Ciekawych zapraszamy przed telewizory w piątkowe wieczory.