• 
• Tuż przed wyjazdem do szpitala, Agata mocno Krajewskiego uściska: - Jak wrócisz, masz być cały i zdrowy, obiecujesz? - Nie cały… ale na pewno zdrowy, to mogę obiecać!   I na pożegnanie wręczy chirurgowi… pluszowego misia.

• 
• - Poznaj Berka. Bierze na klatę najgorsze zmartwienia, więc jakbyś przypadkiem miał gorsze chwile… Masz kolegę. Dyskretny i niezawodny. I nie wstydzi się przytulać!   Chwilę później do hotelu zajrzy też Wiktoria - która dla przyjaciela zaryzykuje nawet sprzeczkę z mężem. - Odwiozę cię do kliniki! I proszę cię… nie protestuj, bo na dziś mam dosyć, ok? Naraziłam małżeńskie szczęście, wyjeżdżając przed śniadaniem po obcego faceta…

• 
• Za to Falkowicz będzie czekał na brata na oddziale - jak zwykle udając, że przed operacją nie czuje żadnych emocji. Gdy lekarz zaproponuje, by Adam leżał na tej samej sali, profesor rzuci tylko: - Wspólna nerka nie oznacza, że będziemy jak bracia syjamscy… Cenię spokój i swoją prywatność! Ale chwilę później wyraźnie straci humor - gdy specjalista zacznie rozmowę o przeszczepie.

• 
• - Wątroba, kiedyś operacja serca… to zwiększa ryzyko powikłań. Zdaje pan sobie z tego sprawę? - W związku z tym, co mi pan radzi? Mam się zabić od razu? A nie okaleczać młodego, pięknego brata?… - Ta nerka to jednak jest szansa na nowe życie. Może warto je zacząć od razu? - Też tak mówię swoim pacjentom… Jeszcze żaden nie posłuchał!

• 
• Tymczasem Krajewski przyjedzie w końcu z Wiktorią do ośrodka transplantologii… A na miejscu oboje powita Tomasz. Rzepecki - gdy zrozumie, że Wiki planuje spędzić z Adamem cały dzień - poczuje ukłucie zazdrości. - Nigdy nie wzięłaś wolnego… Przynajmniej nie z mojego powodu! A doktor Consalida z trudem zachowa spokój… - Tomek… jest tu dwóch moich przyjaciół! - Na pewno co najmniej jeden!

• 
• - Od rana to samo… O co ty jesteś zazdrosny?! - Powiedz mi, że nie mam o co. - Tomek… Jestem ci wdzięczna za pomoc. Że tu jesteś, że nas wspierasz… - Ale to nie moja sprawa? - Nie oczekuj, że dla ciebie odetnę się od przyjaciół! Chwilę później, nie zważając na "humory" męża, lekarka zajrzy do pokoju Falkowicza…

• 
• Adama "przyłapie" za to na na tarasie - z papierosem w ręku. A Krajewski wykorzysta okazję i opowie przyjaciółce o zdarzeniu sprzed lat… - Przestałem palić w drugiej liceum. Jak się wydało, że popalam, rodzice załatwili mi wizytę w szpitalu, na oddziale pulmonologicznym. Był tam znajomy rezydent...  - Podziałało? - I to jak! Nie dość, że przestałem palić, to łyknąłem medycynę…

• 
• - Gdyby nie Andrzej Falkowicz… Kto wie? Może byłbym teraz złodziejem samochodów? - Adam pokręci głową. - Sorry, to chyba moje jedyne dobre wspomnienie o bracie... A Wiki w odpowiedzi pośle mu ciepły uśmiech: - Może powinieneś z nim teraz pogadać? W końcu lekarze poinformują obu braci, że nadszedł czas na operację. Falkowicz, tuż przed podpisaniem zgody na przeszczep, spojrzy z napięciem na Adama: - Ostatnia chwila, żeby się wycofać…

• 
• Młody chirurg wzruszy jednak tylko ramionami. I na pożegnanie rzuci, kpiącym tonem:   - Na pewno chcesz mnie uściskać i powiedzieć, że mnie kochasz? Nie czuj się zobligowany… Chwilę później Krajewski odejdzie, zostawiając brata samego. A Falkowicz dopiero wtedy zrzuci maskę… I spoglądając za Adamem, wyzna cicho:  - Naprawdę cię kocham… - Wszystko w porządku? - Wiktoria, widząc minę przyjaciela, od razu się zaniepokoi.

• 
• A Falkowicz, łamiącym się głosem, rzuci tylko:  - Jakby ze mną coś się stało… Powiedz Adamowi, że… - Sam mu powiesz… Będzie dobrze! - Zaopiekuj się Adamem… Czy przeszczep okaże się sukcesem? A profesor po operacji odmieni swoje życie… i w końcu wyzna bratu, jak wiele dla niego znaczy? Emisja odcinka numer 586 już 11 lutego - zobacz koniecznie!