Nie miałam pojęcia, na co się zgodziłam. Nie wyobraziłam sobie, jakie to jest czasochłonne i pracochłonne. Rozmawiałam z kolegami i koleżankami, którzy brali udział w poprzednich edycjach „Twoja twarz brzmi znajomo”. Mówili że jest ciężko, ale nie dodałam do tego jednej zmiennej – oni nie mieli wtedy dzieci. Gdy wracałam z prób i nagrań, nie mogłam się położyć i odpocząć, bo chciałam być jak najdłużej z synkiem. Pękało mi serce, bo nie mogłam dać mu tyle, ile chciałam. Przez trzy miesiące stworzyłam dwanaście pełnokrwistych postaci, które pokazywałam widzom w kolejnych odcinkach aż do finału. To wymagało wiele wysiłku i wytężonej pracy, a ja nie byłam rozgrzana zawodowo. Z dnia na dzień musiałam zakasać rękawy i utrzymać kondycję psychofizyczną przez długi czas. Moja czara występowania jest na razie mocno przepełniona (śmiech).

Wróciłaś także na plan „Na dobre i na złe”. Czego widzowie mogą spodziewać się po Agacie, którą grasz w serialu? Zmieniła się tak jak ty?
Niektórzy wolą grać zamknięte, od początku do końca określone role, a ja lubię gdy postać dojrzewa razem ze mną. Tak jest z Agatą, która jest dziś zupełnie inna niż 4-5 lat temu. Moja bohaterka wróci do Leśnej Góry z tajemnicą. Wciąż nie wiadomo, gdzie tak naprawdę była. Będzie zdystansowana, ale pogodna – wygląda na to, że wiele zrozumiała i że jej też pozmieniały się priorytety.

Oficjalnie była na specjalizacji hematologicznej.
W Wiedniu, gdzie się specjalizowała, spędziła rok, a w Leśnej Górze nie było jej przez dwa lata. Zamierzała pojechać Żukiem dookoła świata, ale nic o nim nie słychać; może gdzieś go porzuciła? Co się działo wcześniej? Na razie to tajemnica, która pewnie wyjaśni się w kolejnych odcinkach.

Jak Agata odnajdzie się w Leśnej Górze po takiej przerwie?
To już zupełnie inny szpital ze względu na ludzi, którzy go tworzą. Gdy jej nie było, kadra bardzo się zmieniła, jest wiele nowych osób. Agata została ordynatorem interny; będzie musiała szybko wszystkich poznać i się odnaleźć. Wydaje mi się, że nie ma czegoś takiego jak powrót, życie cały czas płynie. Ona ma przeszłość, historię związaną z Leśną Górą, ale wejdzie do nowej przestrzeni.

Czyli traktujesz teraz Agatę jak nową postać?
Tak do tego podchodzę. Pierwsze dni na planie były bardzo ciekawym doświadczeniem, mój mózg był zdezorientowany. Niby miejsce i terminologie medyczne znam, ale te dwa lata robią swoje. Pierwsze dwa-cztery dni były bardzo interesujące, na każdym kroku doznawałam déjà vu; dziwnie się czułam. Później kliknęło i znowu jest jak dawniej.
 
Co z relacją Agaty i Szczepana?
Wiele wskazuje na to, że Agacie - mimo że jest dumna i będzie starała się to ukrywać - zależy na Szczepanie (Kamil Kula – przyp. aut.). Tęsknota jest nicią, która przywiodła ją do Polski. Widocznie musiała wyjechać bardzo daleko, żeby uświadomić sobie, że ktoś najważniejszy dla niej jest tak blisko. Niestety wróci trochę spóźniona (śmiech). Mimo uczuć, które nią targają, będzie musiała zaakceptować sytuację i przypatrywać się z boku więzi, która z dnia na dzień coraz silniej będzie łączyć Szczepana i Linę (Izabela Perez - przyp. aut.).

Przez te wszystkie lata zagraliśmy razem kilka scen i to jeszcze w czasach, gdy nie byliśmy małżeństwem. Redbad (doktor Ruud – przyp. aut.) był wtedy moim kolegą z planu. Nie wiem, jak się pracuje z mężem na planie „Na dobre i na złe”, ale mam nadzieję, że niedługo się dowiem (śmiech).

Ale wiesz, jak się z nim pracuje w teatrze. Gracie razem choćby w spektaklu „Małe zbrodnie małżeńskie”.
Graliśmy razem także w spektaklu Teatru Telewizji „Rio”, a kolejny projekt prawdopodobnie przed nami. Bardzo lubię pracować z Redbadem, dlatego że tak samo myślimy o sztuce. Podobnie wartościujemy i podchodzimy do teatru, a przede wszystkim ze sobą nie rywalizujemy. Nie mówię, że nie ma między nami sporów, bo są, ale zawsze przybierają postać kreatywnej wymiany zdań. Redbad jest znakomitym aktorem, ale jeszcze lepszym reżyserem. I to nie jest tylko moje zdanie. Uwielbiam z nim pracować w konfiguracji aktorka – reżyser.

Właśnie w takiej konfiguracji będziecie pracować w tym nowym projekcie?
Jak już mówiłam, moja czara bycia na scenie jest mocno przepełniona, więc tym razem - jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem -  stanę po drugiej stronie i zostanę producentką spektaklu, który Redbad będzie reżyserował. Od dawna chciałam spróbować swoich sił w takiej roli; wydaje mi się, że zmiana perspektywy jest zawsze bardzo rozwijająca.

Rozmawiał: Kuba Zajkowski